Aangekomen!

Eindelijk een berichtje en eindelijk wifi! Dus vanaf nu kan iedereen berichtjes sturen en kan er geskypt worden!

Veilig aangekomen in Kathmandu alleen zonder eef en zonder mijn bagage. Wat een gedoe allemaal! Eef haar vlucht bleek verkeerd geboekt te zijn en alles aan gedaan op het vliegveld om haar nog in dezelfde vlucht te krijgen maar dat was niet mogelijk. 2 uur gewacht op mijn bagage en helaas kwam die ook niet aan....Eef haar bagage was ook niet aangekomen dus dat betekende dat we geen spullen hadden en in ons huis hadden we ook nog niks!

We hebben echt een super mooi huisje. Aardig wat ruimte! Het moet alleen nog ingericht worden en er moet geshopt worden voor meubels. Momenteel leven we op wat kussen in de woonkamer en dat begint me nu na 2 weken toch aardig op te breken! Wat een luxe zijn we toch gewend ;)
Mijn handen zijn al kapot van alles met de hand wassen. Het mooiste is nog dat je kei hard hebt zitten schrobben en de hele tijd hebt moeten bukken en dan ben je zo blij dat de was klaar is en buiten hangt. Kom je thuis en dan zit er vogelpoep op je kleding!! En dan beginnen we weer opnieuw, haha.
We hebben ook 5 honden ( van de boven buren) die onwijs hard kunnen blaffen....Weten we in ieder geval zeker dat we wakker worden als er inbrekers zijn ;) helaas vinden ze onze schoenen ook lekker en is sanju zijn schoen al helemaal kapot gebeten. Toch maar eens kijken of we de Nepalese regel mogen over treden en de schoenen maar binnen moeten gaan zetten??

Overdag hebben we heel veel licht inval in ons huisje dus dat is erg fijn maar s avonds als we geen stroom hebben kan je echt niks meer zien! De zaklampen en kaarsjes staan overal al klaar. Douchen in het donker is nog best wel lastig... We hebben gelukkig warm water om te douchen, van pappa gekregen, alleen moeten we eerst naar buiten om het gas aan te zetten (zeer handig). En nu we eindelijk wifi hebben, kan ons raam niet meer dicht omdat de snoer naar buiten moet! Kan je niet anders dan om lachen toch!

Wordt je blij gemaakt met een belletje dat je koffer is aangekomen, dus wij gauw naar het vliegveld. Weer 2 uur gewacht en dan te horen krijgen dat het toch niet is aangekomen... Gotta love Nepal!
Uiteindelijk na 5 dagen kon ik mijn koffer ophalen in een kamertje op het vliegveld waar, serieus, super grote ratten aan het spelen waren met de bagage.

We hebben echt al heel veel gedaan. We zijn eigenlijk elke dag op pad om Eef Nepal te laten zien en de eerste dagen waren we ook druk met de tv ploeg van grenzeloos verliefd.  We zijn naar de jungle geweest waar we op een paar meter afstand neushoorns hebben gezien, ik heb mijn eerste bloedzuiger gehad! We hebben op olifanten gezeten en ze mogen bekleuren. Eef en Sanju hebben hun cadeautje eindelijk mogen uitvoeren: paragliden!!!

We hebben al zoveel mee gemaakt dat ik het al allemaal niet meer kan onthouden en ik zal dus wat sneller mijn updates houden ;)

Iedereen is vast nieuwsgierig hoe het nu is na de aardbeving. Het valt me heel erg mee hoe Kathmandu er nu uit ziet. Ik had verwacht dat ik overal ingestorte huizen zou zien maar dat is gelukkig niet zo. Maar ik ben ook nog niet naar het zwaarst getroffen gebied geweest, dat ga ik nog bezoeken. In Sanju zijn dorpje zijn wel wat huizen een paar verdiepingen kwijt of de zijkant is helemaal weg. Sanju zijn oudste broer en zijn zoon slapen ook nog steeds buiten, ze zijn vandaag begonnen om een nieuw huis te bouwen. Wel merk je dat mensen heel erg op hun hoede zijn. Er zijn nu al 3 nabevingen geweest waarvan ik er 1 heb gevoeld. Ik was toen buiten aan het filmen met Grenzeloos en mijn stoel begon opeens te trillen. Heel raar gevoel maar gelukkig was het maar een kleine. Er was een grote nabeving maar toen waren wij in de jungle wat verder weg is van Kathmandu. Vandaag was er een maar ik heb er niks van gemerkt maar je ziet dan opeens iedereen naar buiten gaan en gillen. Ik gok dat voor hun de schrik er nog steeds in zit dus bij alle kleine bevingen vliegen zij al naar buiten. Het is wel verdrietig om te zien in wat voor angst zij nog leven. Het toerisme blijft ook uit en alle winkeltjes en bedrijfjes gaan 'failliet' daardoor. Mensen zijn al zo blij als je iets koopt, vaak ben je de eerste die in weken iets bij hun koopt. Terwijl Nepal nog steeds hartstikke goed te bereizen.

Om dan nog maar even in de pech modus te zitten. We hebben al een paar dagen geen stroom gehad en om dat nog te overtreffen doet de bankpas van de stichting het niet! Nu stuurt de bank wel een nieuwe in Nederland maar ja, hoe gaat die naar Nepal komen?? Zijn er nog mensen die zichzelf willen opofferen om hem langs willen brengen? ;) Dus tot die tijd zuinig aan leven en mijn spaargeld maar gebruiken.

We hebben afgelopen zaterdag een knutselworkshop gegeven in het weeshuis. Eef had vouwblaadjes meegenomen en we hebben de hele middag met de kinderen figuurtjes gevouwen. Het was leuk om te zien hoe enthousiast de kinderen waren en hoe blij ze zijn met een papiertje. Dit is ook een onderdeel van onze stichting om creatieve dingen te doen met de kinderen. Het echte project gaat binnenkort van start, dit was alvast een voorproefje. Ook hebben we het 'dovenhostel' bezocht waar doven kinderen worden opgevangen. Vanuit de stichting sponsoren wij een paar dove kinderen zodat ze les krijgen en gebarentaal leren zodat ze zichzelf verstaanbaar kunnen maken en een vak leren. Ik heb ook nog wat gebarentaal geleerd en ik kan mijn naam nu spellen in gebarentaal!

Eef is weer naar huis dus de vakantie is over dus het harde werken gaat beginnen! Maandag begin ik op een schooltje voor autistische kinderen met ook nog andere handicaps om muziektherapie te geven.