Nieuw jaar, nieuwe avonturen!

Het voelt alsof het alweer een eeuwigheid geleden was dat ik een update schreef, ook alweer zoveel gebeurd in de tussentijd!

Ik was dus gestopt voor kerst. We hebben kerstavond gezellig met de vrijwilligers in Thamel gegeten. We hadden echt de kerstmutsen nodig om een beetje in de sfeer te komen! Anders voelt het hier totaal niet als kerst, erg jammer! Eerste kerstdag hebben we een sportdag gehouden met 2 doven hostels in totaal 45 kinderen en 8 vrijwilligers. Dit was echt grandioos! Ik heb nog nooit zoveel gelachen. De kinderen hadden zoveel lol en wij tevens ook! Eef had leuke spelletjes bedacht en we hadden ook de oerhollandse spelletjes zoals spijkerpoepen en koekhappen die het goed deden! Andrew heeft een filmpje gemaakt van de sportdag en zoals je kunt zien was het een groot succes! Dit vraagt om meer!!!   https://www.youtube.com/watch?v=SiNxBNHg2jE

Tweede kerstdag zijn we met de vrijwilligers gaan raften en kamperen. Het water was ijskoud!! Maar dat mocht de pret niet drukken. Alhoewel we de mannen  in de boot hebben laten zitten zodat zij al het ijskoude water mochten opvangen ;). S avonds bij het kampvuurtje hebben we spelletjes gespeeld zoals "wie ben ik" en dingen uitbeelden. Erg veel lol gehad!

We zijn gelijk na kerst weer in Bungamati bezig geweest om 2 huizen te slopen met een nieuwe groep vrijwilligers en onze gebruikelijke Andrew en Anne. 5 nieuwe vrijwilligers uit ierland, duitsland, argentinie en belgie. We hebben ook voor 2 families tin gekocht zodat ze een dak en shelter kunnen maken. Dit hebben we kunnen kopen dankzij Teunie haar donatie! We hebben nog geld over om nog meer families te helpen dus dat gaan we doen na onze vakantie.

Oud en nieuw is hier echt 3x niks. Geen vuurwerk, er wordt niet afgeteld en een hoop dronken Nepalesen die denken dat ze leuk zijn. Met onze groep was het wel gezellig maar voor mij mag het volgend jaar gewoon bij ons thuis, veel gezelliger!

We zijn naar Thailand geweest!!!!! Vlak voor  dat we vertrokken heb ik maar zelf doktertje gespeeld en gewoon bij de apotheek antibiotica gekocht voor mijn buikinfectie, kost hier maar 1 euro om antibiotica te kopen! En gelukkig de dag voordat we vertrokken was mijn buikpijn weg! We hebben echt heerlijke weken gehad in Thailand. Elke dag 30 graden en oooh wat is het toch lekker om gewoon te kunnen douchen en stroom de hele dag te hebben. Luxe wat het weer heel moeilijk maakte om terug te gaan. We hebben veel gedaan, eerst in bangkok de tempels en grand palace bekeken. De tempels zijn hier heel anders dan in Nepal, heel kleurrijk en met veel goud. Toen zijn we naar ons eerst eiland Koh tao geweest en daar gesnorkeld. Alle visjes in de ocean van de Burgers Zoo nu in het echt gezien! Vandaar uit zijn we naar koh Samui geweest waar Sanju voor het eerst grote golven zag. Het was net een klein kind. Toen naar Phuket geweest waar we 't James bond eiland hebben bezocht en als laatste zijn we naar koh phayam geweest wat een heel authentiek eiland is. Er zijn geen auto's op het eiland en er is in feite maar één pad en de rest is jungle. We hadden een bamboehutje waar 's nachts heerlijk alle insecten naartoe kwamen. één keer gehad dat ik op de wc zat en het wcpapier wou pakken maar dat ik toen een salamander aantrof! We hebben nieuwe vrienden gemaakt die ook bij ons vrijwilligerswerk willen komen doen dus dat is super leuk.  Heerlijk uitgerust tijdens de vakantie, had ik echt even nodig! En lekker bruin geworden ;) is ook niet verkeerd!

Toen we thuis kwamen hadden we een leuke verrassing dat onze keukenkastje vol water stond. Ergens zit er een blokkade in de pijp maar niemand kan erbij en de huisbaas zegt elke keer dat ze een loodgieter gaan regelen maar tot op heden is het nog niet gefixed. Vandaag weer water eruit kunnen scheppen.  Plus dat we slecht nieuws kregen van ons gastgezin waar onze vrijwilliger daphne nu verblijft. Hun uithuiswonende dochter is om het leven gekomen door haar man in een uit de hand gelopen ruzie. Erg veel verdriet  dus daar moesten we gelijk naartoe toen we terug kwamen. Het gaat nu allemaal goed en de familie is erg sterk! Gelukkig hebben ze veel steun aan onze vrijwilliger die een mooi portret van hun dochter heeft gemaakt.

Ik heb mijn eerste Nepalese bruiloft meegemaakt! De neef van Sanju ging trouwen en het was super leuk om alle rituelen van dichtbij mee te maken omdat wij ook familie zijn. In de ochtend van de bruiloft moesten Sanju en ik om 7 uur s ochtends op pad om nog bloemen te kopen voor de auto. Hier in Nepal versieren ze de auto. Met z'n allen daal bhat gegeten en toen mocht ik mijn mooie sari aan! Samen met zijn nicht en een goede vriendin omgekleed en toen werd ik met hun in een auto gestopt en gingen wij al weg terwijl de bruidegom en iedereen nog daar bleef dus ik snapte er helemaal niks van. En zij kunnen geen engels dus heel veel snapte ik er weer niet van maar wat bleek dus; Normaal moet de moeder van de bruidegom cadeau's brengen naar de bruid om haar in de familie te verwelkomen en om haar familie cadeau's te geven omdat wij hun dochter meenemen. Aangezien zijn moeder al is overleden moesten wij dus die cadeau's brengen en dat gebeurd voordat de bruiloft echt begint.  De cadeau's zijn: bananen, appels, suikerriet, sari,  zoetigheid en allerlei verzorgingsmiddelen.  De bruid zag er echt onwijs mooi uit! En onze neef trouwens ook ;) Wat me wel opviel is dat ze eigenlijk bijna niet samen zijn tijdens de bruiloft, alleen tijdens de rituelen. Maar tijdens en het eten en na de rituelen zit zij op haar plek en de bruidegom kan doen en laten wat hij wil. Zij moet ook bescheiden zijn en kijkt dus niemand aan maar buigt haar hoofd de hele tijd. Ik gok dat ik dan een slechte bruid zou zijn ;) We hebben heerlijk gegeten en gedanst en toen was het tijd dat de bruid afscheid nam van haar familie want ze gaat dan mee naar het huis van de bruidegom waar ze voortaan gaat wonen. Bij ons in huis was mijn schoonzus al de voorbereidingen in het huis aan het treffen om de bruid te verwelkomen in het huis. Buiten stonden kaarsen, kannen en yoghurt klaar en moeten de bruid en bruidegom rituelen ondergaan voordat ze naar binnen mogen. Binnen moeten wij, en de rest van de familie de bruid geld geven en daarvoor in de plaats krijgen wij dan noten van haar. Dit is een erg belangrijk ritueel om haar te verwelkomen in de familie. Helaas hebben we de rest moeten missen maaaaaar voor een goede reden want ik moest mijn moeder van het vliegveld ophalen! Jeeej, mamma is hier :) En we hadden het gelijk druk want de volgende dag was het grote feest van de bruiloft. Dus met mamma en onze vrijwilligers hebben we ons opgedoft en zijn we naar het feest geweest waar we hebben gegeten en gedanst, was erg leuk!

Sanju is toen in zijn dorpje gebleven om mee op te helpen ruimen en ik ben met mamma en daphne naar ons huis gegaan. Toen we thuis kwamen ging iedereen zich om kleden en mamma ging douchen toen opeens het huis naar beneden en omhoog ging. Aardbeving! Het was echt super raar want ik kon het plafond zien bewegen en voelde echt alsof we naar beneden vielen en toen weer omhoog gingen. Was toch wel even bang! Mamma had niks gevoeld dus ik roepen dat ze de badkamer uit moest komen. De bovenburen kwamen allemaal naar beneden en zeiden dat we buiten moesten wachten dus hebben we stoelen en kleden gepakt en hebben we tot elf uur buiten gezeten. De hele buurt stond buiten en hadden een vuurtje gemaakt om warm te blijven. Die avond hebben we maar met z'n allen in mijn kamer geslapen, haha! Het was een aardbeving met het epicentrum 3 uur bij ons vandaan met 5.5 op de schaal. Ik schrok me nu al rot en kan me dus nu helemaal voorstellen hoe het voor de Nepalesen moet zijn geweest toen het echt serieus was! Nu niks meer gevoeld dus wees gerust!

Van mamma (en pappa) hebben we een nieuwe kast en tuinstoelen en tafel gekregen dus nu kunnen we lekker buiten ontbijten! Gister was het super warm en natuurlijk nu we de tuinspullen hebben.....regende het vandaag :( maar toch nog lekker op stap geweest en de toerist uitgehangen. Het is heel leuk om mamma alles te laten zien!

De komende tijd gaan we het druk krijgen oftewel het blijft gewoon druk. Er komen weer nieuwe vrijwilligers en ik krijg ook twee stagiaires, leuk! Daarnaast ga ik een workshop geven voor alle gehandicapten centra in Nepal dus wie weet wat dat nog gaat opleveren. Ik wil proberen om de workshop in het Nepalees te doen dus dat wordt nog even oefenen. Ik ga samen met de directrice van het schooltje waar ik nu werk in de bergen een workshop geven waar ze een nieuw schooltje hebben opgericht voor gehandicapten kinderen. En daarnaast blijven de andere projecten ook allemaal doorgaan!

En het laatste nieuws.........Zowel goed als slecht denk ik? Hoe het er nu voor staat wil ik graag langer in Nepal blijven omdat onze organisatie goed loopt en ik vanaf september ook weer voor een half jaar een stagiaire heb. MAAR ik kom in juli en augustus wel naar Nederland! Dus hou een gaatje voor me vrij!