Start van het "nieuwe jaar!"

De drukte begint nu eindelijk een beetje af te nemen. We zijn het nieuwe jaar lekker druk begonnen!
First of all, de schimmel is (zo goed als) weg, jeej! Het heeft hier weken geregend. Dacht ik eindelijk van het regen in Nederland af te zijn....maar gelukkig is het nu weer boven de 30 graden en kunnen we lekker klagen dat het hier zo heet is ;) Maar de regen heeft ook zo zijn voordelen, namelijk dat we kunnen douchen!

Na mijn bezoek in Nederland, wat zo super super fijn was, had ik besloten om meer voor mijzelf hier te gaan doen dit jaar en meer mensen te ontmoeten en hopelijk potentiële vrienden. Heb toch wel gemerkt afgelopen jaar dat ik me soms eenzaam hier voel. Zeker als Sanju op trektocht is. Dus daar wil ik iets aan veranderen! Dus ik ben begonnen met Yoga elke week. ja, YOGA. Kon het zelf ook niet geloven dat ik dat ben gaan doen ;) But i'm loving it! Niet dat ik nu een zweefteef yogi ga worden maar vind het heerlijk om weer actief bezig te zijn en heb zoveel energie na de les!

Maar ik moet zeggen, ben nu natuurlijk pas één maand terug (het voelt echt al als zoveel langer!) dat mijn voornemen al goed gaat! Ik heb al wat nieuwe vrienden gemaakt en word nu veel gevraagd voor allerlei dingen. Echt super om te merken dat mijn netwerk groter wordt!

Zo was ik gevraagd om met een film shoot mee te doen voor een Engelse tv serie 'foreign bodies' die in 2017 op channel 4 wordt uitgezonden. Echt een super ervaring om een keer op zo'n filmset te zijn. Ik hoefde niet veel te doen, een beetje zitten en drinken en lachen en kletsen. Kreeg er nog voor betaald ook! Maar het was hartstikke gezellig en weer contacten op gedaan, wie weet begin ik hier wel een nieuwe carrière ;).  Want jezus wat gaat er veel geld om in zo'n productie zeg. We hadden een super luxe hotel waar alles werd gefilmd en kei veel eten en je hoefde maar een kik te geven en ze kwamen van alles brengen wat je wou......kan ik best aan wennen.....!

Nadat ik wat 'modelwerk' voor een opening van een restaurant had gedaan werd ik weer gevraagd om als trainer voor een jeugdkamp te werken. Ik ben net terug van 2 dagen kamp in de bergen met 50 nepalese jongeren. En man, wat ben ik kapot! haha. Het was een kamp over leiderschap en samen met nog 4 trainers runden we het hele kamp.  En het ging allemaal lekker op z'n Nepalees. We moesten gister om 6u verzamelen om te vertrekken en natuurlijk vertrokken we pas om 9u!!!!
Voor degene die mij goed kennen...ik ben niet echt een ochtendmens dus argh!!!! Maar hierdoor werd het hele schema dus verschoven waardoor we serieus tot 10 's avonds nog bezig waren! En dan de volgende ochtend weer om 6u beginnen. Het kamp zou gister om half 1 afgelopen zijn en om 4u zaten we pas weer in de bus terug. Was eindelijk om 6u thuis, jeej!

Ik weet nog niet zo goed wat ik nou van het kamp vond. Het was zeker een ervaring en ik heb ook echt leuke momenten gehad maar het was ook erg vermoeiend en saai.  Het probleem met het kamp was dat de opzet en ideeën achter concept goed waren maar dat ze geen kennis hebben van de uitvoering. Nu had ik bij de voorbereidingen al wat feedback gegeven waar iedereen dan op zegt ja dat gaan we doen. Terwijl ik al aan hun gezicht kan zien van nee dat gaan we niet doen. Zo typisch Nepalees om geen 'nee ' te kunnen zeggen. En zo frustrerend.  Dus van de 16u dat het kamp duurde (de eerste dag) was er misschien 4u iets waarbij de jongeren actief iets moesten doen. De rest was alleen maar luisteren en luisteren en luisteren. Voor mij helemaal saai omdat mijn Nepalees nog niet zo goed is om alles te begrijpen.

Ik heb 2 trainingen gegeven. En alles wat ik had voorbereid maar omgegooid omdat de basis er niet was om die dingen te doen. Zo waren er 50 jongeren die elkaar niet kennen en er werden helemaal geen kennis maak dingen gedaan. Logisch dat de jongeren niks delen want ze zijn al verlegen en als je elkaar niet kent... Dus tijdens mijn training ben ik actieve oefeningen gaan doen om elkaar beter te leren kennen en kwaliteiten/talenten te delen. Super gaaf want op een begeven moment begon er een te beatboxen en iedereen begon mee te doen en de andere stond op om te gaan breakdancen en toen was opeens iedereen aan het dansen! :)

De 2e dag ben ik oefeningen gaan doen over expressie, zowel verbaal als nonverbaal. Dus ik liet ze alle emoties ervaren en hoe je die uit en hoe je NEE kunt zeggen. Iedereen deed super mee dus dat was fijn om te ervaren. En de laatste oefening was om je gevoelens/waardering te uiten naar anderen. En omdat iedereen nog een beetje verlegen was heb ik een blaadje op iedereen z'n rug getaped en mocht iedereen een woord opgeschreven wat je mooi/knap/bewonderde van de ander. Nou mijn blaadje zei genoeg: Love you - I want to marry you - good trainer - you are beautiful and pretty....haha!

Weet nog niet of ik in november weer mee ga op kamp maar in ieder geval word ik er dan wel voor betaald! :) En de trainingen die ik bij ECEC geef voor docenten op speciaal onderwijs, krijg ik nu ook voor betaald. En vanaf donderdag begin ik op een ander schooltje als muziektherapeut en daar krijg ik ook voor betaald. Woehoe, het begint langzaam allemaal te lopen :) Nou wil je niet weten hoeveel ik betaald krijg.... (3 euro per dag)....MAAR het is een begin! En Sanju gaat ook met een extra baantje beginnen dus nu hebben straks iets meer ruimte elke maand :) kan ik tenminste yoga blijven doen, ha!

We hebben nu in deze maand al 7 vrijwilligers gehad :) Ik heb nu ook een stagiaire voor muziektherapie voor een half jaar. Super lief en intelligent meisje, Evelien, dus dat gaat helemaal goed komen! En we hebben bijna elke maand een nieuwe vrijwilliger. Mijn 2 oud stagiaires uit Nederland komen samen in maart. Allemaal leuke dingen!

De projecten zijn we ook weer allemaal aan het opstarten. We zijn 2 weekenden bezig geweest met alle meubels verven voor de bieb in Chobar. Dat is nu klaar! Nu het glas van de ramen er nog in en dan kunnen we alles geen indelen en labelen en het openen! We gaan binnenkort met de weeskinderen naar een pretpark, gesponsord door mijn Nicht Erica! Het enige 'probleem' nu is is dat volgende week Dashain begint. Dit is het grootste festival in Nepal. Dus bijna alles is een maand dicht. Dus we moeten nu even een maand wachten voordat we weer met alle projecten verder kunnen. Sanju gaat dus volgende week met een groep van 4 een trektocht doen. Ik moet helaas nog gewoon werken. Maar de 2e week ben ik wel vrij en dan nemen we iedereen mee naar Chobar om de rituelen mee te maken en gaan we raften.

Er zijn deze maand zoveel festivals, het is echt niet bij te houden. Hierdoor stond ik dus voor het schooltje en was er niemand. Domper! Want het was natuurlijk gereedschap dag. Serieus. Op deze dag word al het gereedschap geworshipped. Dus alle hamers, schoeven, etc krijgen tika's en overal hangen vlaggetjes en wordt er gedansd en gezongen.

We krijgen nieuwe bovenburen. Ik vond het wel relaxed zo het huis voor ons alleen. Het is een stelletje met 2 kinderen.. KINDEREN..daar gaat de rust. Maar ze verhuizen pas na Dashain dus we hebben nog een maandje rust ;). In ieder geval waren ze al zo slim geweest om de kraan open te laten staan zodat wij 2 dagen in raadsel zaten hoe het toch kon dat we geen water hadden. Gelukkig had auntie nog een sleutel en hebben we de kraan dicht kunnen draaien zodat we weer gewoon de afwas konden doen.

Langzaam aan zijn we bezig met de voorbereidingen van de bruiloft! Jowi, mijn vriendin, heeft me geleerd hoe ik mijn make up moet doen. Na mijn dragqueen ervaring bij de beauty parlour wil ik het risico niet lopen er zo ook uit te zien met de bruiloft. Man, wat is het veel werk om er mooi uit te willen zien zeg! Zoveel verschillende kwastjes en ditjes en datjes. Maar resultaat was dan ook wel heel mooi :) Nu een half jaar blijven oefenen.
We zijn ook al bij wat feestlocaties geweest en ik denk dat we al weten waar we het feest gaan houden! Niet normaal hoe je bij  sommige locaties minstens 800 gasten moet hebben. Damn, ik vind ons aantal (350) al veel te veel! Het gaat ook nooit lukken om hier de perfecte locatie te vinden want ze hebben nou eenmaal andere interesse dan wij hebben maar ik vind dat de onze er mee door kan! In ieder geval is mijn stoel/troon super mooi! Daar kan ik het wel even uithouden :)
EN..de eerste tickets zijn geboekt! :D :D :D :D Ben er zo blij mee!
Mijn 3 tantes, ouders, zusje en vriendin Malou hebben geboekt! Kunnen we in ieder geval de vogeltjesdans met z'n allen doen, haha. Zo blij en opgelucht dat men naar onze bruiloft wil komen :)

Oke, ik heb al weer veel te veel getypd.  MISS YOU GUYS! X